Łagów

Łagów nazywany perłą Województwa Lubuskiego. Jest to niewielka miejscowość położona malowniczo na terenie Łagowskiego Parku Krajobrazowego pomiędzy dwoma jeziorami: Trześniowskim i Łagowskim. Pierwsze wzmianki o Łagowie pochodzą z 1251 roku, wieś była wówczas własnością templariuszy. Potem przeszła przez ręce brandenburskich panów i stała się własnością zakonu joannitów. W XIV wieku rozpoczęli oni budowę zamku na wzgórzu, ponad dwiema wodami. Potem wraz z nadaniem osadzie prawa do urządzania jarmarków nastąpił rozkwit Łagowa, dzięki czemu miasto mogło przyjąć utracone prawa miejskie w 1727 roku, które następnie utraciło w 1931 roku.
W Łagowie urodził się Gerhard Domagk, niemiecki biochemik, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny (1939).

W granice Polski miejscowość wróciła po drugiej wojnie światowej, a dzięki temu, że nie została zniszczona podczas działań wojennych, zachowała swój historyczny i malowniczy charakter. Do najważniejszych zabytków Łagowa należą: Zamek Joannitów, Brama Polska, Brama Marchijska, Kościół św. Jana Chrzciciela z XVIII wieku czy zabytek z 1909 roku – wiadukt kolejowy.

W Łagowie odbywa się od 1969 roku najstarszy w Polsce festiwal filmowy Lubuskie Lato Filmowe, którego pokazy filmowe odbywają się , m.in. w amfiteatrze położonym nad Jeziorem Trześniowskim.

Miejscowość urzekła filmowców, którzy właśnie tu nagrywali zdjęcia do swoich filmów. W 1954 roku w Łagowie pojawiła się ekipa filmowa reżysera Jana Rybkowskiego i przemieniła perłę Ziemi Lubuskiej w niemieckie miasteczko LYX w ostatnich dniach drugiej wojny światowej w filmie pt. „Godziny nadziei”. W 1973 roku Janusz Nasfeter w Łagowie nagrywał film „Nie będę Cię kochać”.